Tom Farndon
Kraj: Anglia
Ur.: Coventry, 1910 r.
Star Championship:
1. miejsce 1933
|
|
|
Od dziecka jego marzeniem było zostanie zawodowym dżokejem. Żużlem zajął się dla zabawy i szybko
okazało się, że właśnie to potrafi najlepiej. Początkowo ojciec Toma nie wyrażał zgody na jego starty,
obawiając się, że "gorąca głowa" syna prędzej czy później doprowadzi do jakiegoś nieszczęścia.
W końcu jednak się ugiął i zakupił synowi używany sprzęt. Tak w 1929 roku rozpoczeła się kariera Toma
Farndona.
Starty w lidze zaczął w miejscowym Coventry, a po rozwiązaniu klubu w 1931 roku, trafił do Crystal Palace.
W 1934 roku klub ten zmienił swą siedzibę oraz nazwę i odtąd brzmiała on New Cross. Talent Farndona
wprost eksplodował. Zawodnikowi nadano przydomek "Król Londynu", zyskał on sławę porównywalną do
dzisiejszych gwiazd futblou. Z restauracji wyprowadzano go tylnymi wyjściami, domy towarowe walczyły
o jego wizerunek, a wszystko czego potrzebował, otrzymywał w prezencie od producentów.
W 1933 roku zwyciężył w cuglach w nieoficjalnych Mistrzostwa Świata, pokonując Australijczyków: Johnsona
i Wilkinsona. W tym okresie mógł się pochwalić niebywałym osiągnięciem: przez pewien czas był rekordzistą
wszystkich torów National League jednocześnie.
Nadszedł rok 1935. Farndon zaczął go od rekordu toru w New Cross (pierwszy czas poniżej minuty na tym
torze), a następnie trzeci raz z rzędu zwycięzył w Indywidualnych Mistrzostwach Wielkiej Brytanii. Finał Star
Championship zaplanowano na 28 sierpnia i fachowcy zgodnie na faworyta wskazywali właśnie Farndona.
Dzień wcześniej rozegrano mecz ligowy New Cross - West Ham. W ostatnim biegu Farndon i Ron Johnson
prowadzą podwójnie. Australijczyk zahacza tylnym kołem o bandę i upada wprost pod koła jadącego za nim
Farndona. Anglik, skręca kierownicę by nie najechać na partenra, po czym wylatuje w powietrze i spada na
tor po kilku metrach. Tysiące fanów zbierają się pod szpitalem, w którym ich idol rozgrywa najważniejszy
w życiu bieg - walkę o życie. Dwa dni później 25-letni Tom Farndon umiera.
|
