Ron Johnson
Kraj: Australia
Ur.: Duntocher, Szkocja, 1907r.
Star Championship:
5. miejsce 1929
2. miejsce 1933
4. miejsce 1934
|
|
|
Jego rodzice wyemigrowali do Australii, gdy Ron był dzieckiem. Będąc młodym chłopakiem pracował jako
drwal oraz amatorsko uprawiał boks. Przydało mu się to w początkach kariery żużlowej w 1927 roku
- dzięki dużej sile w rękach, był w stanie przejeżdżać wiraże szybciej niż rywale.
W 1928 roku trafił do Anglii. Debiut w Crystal Palace nastąpił dopiero w 1930, gdyż wcześniej federacja
angielska nie zezwoliła mu na starty - prezentował zbyt wysoki poziom w porównaniu z Brytyjczykami.
Barw tego klubu Johnson bronił przez wiele lat, także po zmianie siedziby i nazwy na New Cross. To
właśnie Johnson spowodował śmietelny upadek Toma Farndona, swojego klubowego kolegi. Po tym
wydarzeniu nieocenieni okazali się kibice, którzy podtrzymywali Rona na duchu po śmierci jednego z jego
najlepszych przyjaciół.
Po wojnie szybko wrócił do wysokiej formy, m.in. wygrywając dwuktrotnie Indywidualne Mistrzostwa Londynu.
W lidze nadal pozostawał wierny New Cross, aż do roku 1951, gdy upływające lata skłoniły go do
przeprowadzki do drugiej ligi. Został zawodnikiem Ashfield, a wkrótce potem wyjechał do ojczyzny. Wrócił
do Anglii w 1955 roku, zaliczając epizod w londyńskim West Ham, po czym znów przepadł na kilka lat. Kolejny
comeback zaliczył w 1960 roku, startując w wieku 53 lat jako jeżdżący trener Edinburgha.
Po powrocie do Australii, uczestrniczył w wypadku, który przykuł go do wózka inwalidzkiego. Zmarł kilka lat
później i przez długi czas nikt nie wiedział gdzie został pochowany. Dopiero po kilku latach odnaleziono jego
skromny grób w Perth, a fani i żużlowcy New Cross ufundowali mu okazały pomnik.
|
