Eric Chitty
Kraj: Kanada
Ur.: Toronto, 1909 r.
Przydomek: Rickey
Indywidualne Mistrzostwa Świata:
12. miejsce 1937
|
|
|
Z wykształcenia elektryk, pierwszy zawodnik z czołówki, pochodzący spoza wielkiej trójki: USA, Australia,
Anglia. Jego pierwszy sukces to wicemistrzostwo Kanady z 1930 roku. Następnie doznał kontuzji, która
wyeliminowała go ze startów aż na dwa lata.
Powrócił na tory w 1932 roku, a dwa lata później został zawodowcem. W 1936 roku trafił na Wyspy,
podpisując kontrakt z zespołem West Ham prowadzonym przez Johnie Hoskinsa. Rok później ze swą
ekipą wywalczył złoto w mistrzostwach Anglii. W 1938 roku został Indywidualnym Mistrzem Londynu,
detronizując w ten sposób Jacka Milne'a.
Po wojnie aktywnie uczestniczył w odbudowie sportu żużlowego, wraz z Australijczykiem Ronem Johnsonem
organizując róznego rodzaju turnieje pokazowe. Oczywiście sam również nie zrezygnował z jazdy. Został
zawodnikiem New Cross, a następnie powrócił do West Ham. W 1949 podczas zawodów w Australii wskutek
upadku złamał obie nogi. Powrócił na tor po roku. W 1951 roku zakończył karierę z powodu poważnego
złamania ręki, jakiego nabawił się spadając z konia.
Chitty znany był jako mistrz kreowania swego wizerunku. Jego podobizny można było ujrzeć na kartach
reklamowych, chętnie uczestniczył w różnych uroczystościach, a także prowadził spikerkę. Startował na
motocyklu JAP ze specjalnie skonstruowaną dla niego ramą. Motocykl ten można dziś zobaczyć w Muzeum
Speedwaya w Edynburgu.
|
